Αντί προλόγου

«Ανακατεύω προτάσεις. Αυτή είναι η ζωή μου. Γράφω μια πρόταση και μετά την ανακατεύω. Μετά την κοιτάζω και την ανακατεύω ξανά. Μετά  τρώω το μεσημεριανό μου. Μετά επιστρέφω και γράφω άλλη μια πρόταση. Μετά πίνω το τσάι μου και ανακατεύω την νέα πρόταση. Μετά διαβάζω τις δυο προτάσεις μαζί και ανακατεύω και τις δυο. Μετά ξαπλώνω στον καναπέ μου και σκέφτομαι. Μετά σηκώνομαι και τις πετάω στα άχρηστα και ξαναρχίζω απ’ την αρχή. Και αν ξεφύγω απ’ αυτή τη ρουτίνα έστω και μια μέρα, τρελαίνομαι από βαριεστιμάρα και μια αίσθηση κενού. ... Και αναρωτιέμαι, Γιατί δεν υπάρχει άλλος τρόπος από αυτόν για να γεμίζω τις ώρες μου;».

  [απόσπασμα από το μυθιστόρημα “The ghost writer” του Philip Roth,
                                                                                             μετάφραση δική μου]